ترا من چشم در راهم. شباهنگام
که مي گيرند در شاخ تلاجن سايه ها رنگ سياهي
وزان دلخستگانت راست اندوهي فراهم
ترا من چشم در راهم
شباهنگام در آن دم که برجا دره ها چون مرده ماران خفتگانند
در آن نوبت که بندد دست نيلوفر به پاي سروکوهي دام
گرم يادآوري يا نه، من از يادت نمي کاهم
ترا من چشم در راهم 

شور هستي 

مثل نقاشي هاي زمان کودکي 

باران 

کوچ پاييز 

شيشه دل در شب يلدا شکست 

نمي دونم واقعا چي بگم...اين آخه تبليغ کلاس کنکوره..اونم چه درسي عربي...با اين حساب فکر کنم براي درس دادن مثلا انگليسي يا هنر بايد با مايو تمام قد عکس انداخت تا شاگردان عزيز در يک نگاه جذب استاد زيبا بشن و تستهاشون را 100درصد در کنکور بزنن...من پیشنهاد می کنم تمام آقایان و خانمهای مد ل یا خوانندگان فوق زیبا وجذاب یه سر بیان ایران و کلاس کنکور باز کنن حتما میلیاردر می شن ...واقعا که خیلی دیوونه ایم

بدون شرح 

هجوم سياهي 

کاسبي 

اميد رويش 

کبوتر صلح، ميهمان سرزده خانه ما 

همان حکايت هميشگي...فلاکت ابدي ما

 

چه کسي باور ميکند
من ساکن شهري هستم که درآن مرگ ارزانترين و در دسترس ترين کالاهاست
مرگ آهسته وپيوسته
مرگ ناگهاني و يکباره
تهران آبي آسمانت کو
فرزندان مسافر امروزت را که در لحظه اي هيچ شدند، بخاطر بسپار

عروسک 

کودکیم را در کوچه پس کوچه های این شهر گم کرده ام
برق چشمانم را
اشتیاق سرانگشتانم را
طراوت نگاهم را
و مهربانی دستان تو را