نازپروردگان
posted by fakhereh at 11:42 PM
Monday, April 03, 2006
Previous Posts
- با صدهزار مردم تنهايمبي صد هزار مردم نيز تنهايم در...
- چه لذتي دارد لمس هوا در آن هنگام که باد در میان س...
- ستاره باران
- خانه ام ابريستيکسره روي زمين ابريست با آناز فراز...
- بدون شرحدر ياچه اوان، الموت
- کسي مي آيد و کسي مي رودو من خسته از این مسافران د...
- در فکر فردادرياچه اوان، الموت
- مسير سرخجاده قزوین، الموت
- بيچاره ميمون چه تلاشي مي کرد براي رسيدن به علفها...
- خانه دوست کجاست؟
3 Comments:
كاش من هم عكاس بودم يا نقاش يا هرچيز ديگري كه نياز به لب گشودن نداشته باشد
من امروز صبح ميدان گل بودم. پر از همين دست نازپرورده ها...
کاشکی از آن نازپروده هایی که به زیر آوار پرپر شدند نیز یادی می کردی ! چندین بار آمدم به امید ارمغانی ولی هیچ عکسی پیدا نکردم تا در بلاگم بگذارم
پاینده باشید
Post a Comment
<< Home