با صدهزار مردم تنهايمبي صد هزار مردم نيز تنهايم در بی نهایت غار تنهاييم
posted by fakhereh at 2:00 PM
Sunday, April 02, 2006
با صدهزار مردم تنهايمبي صد هزار مردم نيز تنهايم در بی نهایت غار تنهاييم
Previous Posts
- چه لذتي دارد لمس هوا در آن هنگام که باد در میان س...
- ستاره باران
- خانه ام ابريستيکسره روي زمين ابريست با آناز فراز...
- بدون شرحدر ياچه اوان، الموت
- کسي مي آيد و کسي مي رودو من خسته از این مسافران د...
- در فکر فردادرياچه اوان، الموت
- مسير سرخجاده قزوین، الموت
- بيچاره ميمون چه تلاشي مي کرد براي رسيدن به علفها...
- خانه دوست کجاست؟
- خورشيد دگربار طلوع خواهد کردچه ما باشيم و چه نب...
3 Comments:
این عکس منو یاد غار حرا انداخت. یه نمایی شبیه به این به شهر مکه داشت با تقریبا همین فاصله. واقعا به پیامبر چه می گذشته؟ انتخاب شعرت هم عالیه
با صدهزار مردم، تنها ترم تا بی صدهزار مردم، باور کن
کجاها میری عکس می گیری انقد خوب
ممنون از لطفتت هیچ جا بابا ما یه سفر یه روزه رفتیم الموت فرصت رو غنیمت دونستم سیصدتا عکس گرفتم حالا حالاها باید الموت رو تحمل کنید :)
Post a Comment
<< Home