ما در عصر مدرن

جسما برهنه، زدوده شده از هاله ای تقدس مذهبی و زیباشناختی و اخلاقی و حجابهای احساساتی، افکنده شده به پیله اراده و توان فردیمان، وادار شده تا یکدیگر و خودمان را استثمار کنیم تا زنده بمانیم، وبا این همه به رغم همه چیز، گرد هم جمع شده به دست همان نیروهایی که ما را از هم دور می کنند، با تصوری گنگ ار آنچه می توانیم با هم به وجود آوریم، آماده ایم تا دستهایمان را برای کسب امکانات جدید انسانی دراز کنیم و همسانیها و قیود دوجانبه ای خلق کنیم که مدد کنند حالا که هوای سوزان مدرن بادهای گرم و سرد را برای تفرقه ما روانه می کند دست یکدیگر را بگیریم

مارشال برمن، تجربه مدرنیته