بدون شرح

تفاوت دختر ایرانی با پسر لیرانی

قلیان کشیدن عجالتا آزاد

باز من دیوانه ام ، مستم
باز می لرزد دلم، دستم
باز گویی در جهان دیگری هستم
های نخراشی بغفلت گونه ام را تیغ
های نپریشی صفای زلفکم را دست
آبرویم را نریزی دل
ای نخورده مست
لحظه دیدار نزدیک است
م.امید

حوض در پاییز

نور در تجلی

کافی شاپ به سبک ایرانی

در راه بازگشت از کوه به کافی شاپی برخوردیم که جای بسیار دنج وخلوت و جالبی بود...البته جدا از محیط گرم و شکل خاص این مکان که مخلوطی از قهوه خانه های ایرانی و کافی شاپهای غربی بود، این کافی شاپ یه فرق عمده هم با سایر کافی شاپها داشت واونم اینکه در اینجا به جای کافه گلاسه و سان شاین و میلک شیک وسایرخوردنی های اصالتا غربی از مشتریان با عرقیات سنتی ایرانی پذیرایی می شد ....تنوع عرقیات انقدر زیاد بود که ما در انتخاب دچار مشکل شدیم اما بالاخره دست آخر پس از مدتی غور در منو دست به انتخاب زده و یه عرق نسترن با یه عرق دارچین نوشیدیم.. ..جای همه دوستان خالی عرق دارچینه خیلی عالی بود

قدم بر فرش در برف

پرسه در برگ و برف

عکس بید در آب

سنگ فرش زمردین

زادروز من

فاتح شدم
خود را به ثبت رساندم
خود را به نامی در یک شناسنامه مزین کردم

امروز به لطف و همقدمی یکی از دوستان به ارتفاعات درکه رفتیم . به جرات می تونم بگم که چیزی به جز زیبایی اونجا ندیدم.... در عرض یه صبح تا ظهر زیباترین جلوه های دو فصل رو توامان دیدم ، هم برگریزان پاییز رنگارنگ و هم بارش دانه های درشت برف
سپیدی ، زرد ی، سرخی و.... متاسفانه من نه توانایی خوبی در به رشته تحریر درآوردن اونچه که دیدم دارم نه مهارتی در به تصویر کشیدنش ، اما به هر حال سعی می کنم تا از دریچه دوربین بخشی از اینهمه زیبایی را به شما دوستان در این هفته نشون بدم.... بعنوان شیرینی تولدم به شما دوستان

رنگ در رنگ

آینه

زمستان در پاییز

سنگ، آب، برگ

آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر با آن پوستین سرد نمناکش
روز و شب تنهاست با سکوت پاک غمناکش
ساز او باران ، سرودش باد
جامه اش شولای عریانی است
ور جز اینش جامه ای باید
بافته بس شعله زر تار پودش باد
گو بروید، یا نروید، هرچه هر کجا خواهد، یا نمی خواهد
باغبان و رهگذاری نیست
باغ نومیدان
چشم در راه بهاری نیست
گر ز چشمش پرتو گرمی نمی تابد
ور برویش برگ لبخندی نمی روید
باغ بی برگی که می گویند که زیبا نیست
داستان از میوه های سر به گردونسای اینک خفته در تابوت پست خاک می گوید
باغ بی برگی
خنده اش خونی ست اشک آمیز
جاودان بر اسب یال افشان زردش میچمد در آن
پادشاه فصلها ، پاییز

م. امید

هراس گلبرگ شدن

گلها پناه گرفته اند از هجوم وحشیانه باران
در زیر پارچه قرمزی
اینبار در کنار خیابان

دو رهگذر

در نمازم خم ابروی تو بر یاد آمد

پاییز محزونی که در خون تو می خواند
گامی به تو نزدیک و گامی دور
آرام همراه تو می آید
روزی تمام باغ را تسخیر خواهد کرد

شفیعی کدکنی

آدم اینجا تنهاست.... و بی مقدار