از تهی سرشار...جویبار لحظه ها جاری است

یه سقف بی روزن

تو فکر یک سقفم
یه سقف بی روزن
یه سقف پابرجا
محکم تر از آهن

در کنار رودخانه

در کنار رودخانه من فقط هستم
خسته درد تمنا
چشم در راه آفتابم را
چشم من اما
لحظه ای او را نمی یابد
آفتاب من روی پوشیده است از من در میان آبهای دور
آفتابی گشته بر من هرچه از هرجا
از درنگ من
یا شتاب من
آفتابی نیست تنها آفتاب من
نیما یوشیج

پروانه ای در حسرت بوی گل، مشتاق عطر گلهای در قوطی